səssizcə — z. Səssiz, səssiz səmirsiz, sakitcə. Səssizcə oturmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biqalü məqal — f. və ə. 1) hay küysüz, səsküysüz, cığır bağırsız; 2) sakitcəsinə, səssizcəsinə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çəkmək — f. 1. Bir şeyi tutub özünə və ya başqa bir tərəfə dartmaq. İpi çəkmək. 2. Özünə tərəf çəkərək açmaq. Yazı stolunun yeşiyini çəkmək. Kamodun gözünü çəkmək. – Sədr stolun siyirməsini çəkib, böyük bir yazılı vərəq çıxartdı. M. İ.. 3. Bir şeyi başqa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilsiz-ağızsız — bax dilsiz 2 ci mənada. . . Dilsiz ağızsız, fəqir və yazıq anaların südünü əmən balalardan qorxaq, aciz və bacarıqsız nəsil əmələ gələcəkdir. F. K.. Hər kəs <Ənisəni> dilsiz ağızsız, bacarıqsız bir talibə zənn edirdi. S. H.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küskünlük — is. Küsülülük, küsü saxlama, küsmə; inciklik, narazılıq. Atası ilə anası arasında olan küskünlük, ailə həyatında olan uyğunsuzluq onda acı təsirlər oyadırdı. A. Ş.. Dedi: – Az az görünməyim küskünlükdən nişanədir; Dedim: – Bir az açıq danış, bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məqsədsiz — sif. Heç bir məqsəd güdməyən; məqsədlə edilməyən; boş, faydasız. Məqsədsiz gəzinti. Məqsədsiz həyat. // Zərf mənasında. İmran kişi məqsədsiz kimi verdiyi bu suallara cavab gözləmədən səssizcə ayağa qalxıb, o biri otağa keçdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xışıltı — is. 1. Bir birinə dəyən, sürtünən şax şeydən və ya axan sudan çıxan xəfif səs, xış xış səsi. Atlaz xalatların xışıltısı. – Ay qara buludun dalına girdi, yerə qara pərdə çəkildi. Ocağın alovu söndü, meşədə xışıltı artdı. A. D.. Xışıltı ilə axan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti